Dwa zaproszenia:
Piątek, 29 maja, g. 14.00 – Kraków – debata w auli Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”
’Ludobójstwo w sensie właściwym, w odróżnieniu od zwykłej rzezi, żąda następującego kryterium: jest to rzeź zamierzona w ramach ideologii, stawiającej sobie za cel unicestwienie części ludzkości dla wprowadzenia własnej koncepcji dobra. Plan zniszczenia ma obejmować całość określonej grupy, nawet jeśli nie zostaje doprowadzony do końca w rezultacie niemożliwości materialnej czy zwrotu politycznego’ – pisał o ludobójstwie Alain Besançon w książce „Przekleństwo wieku. O komunizmie, narodowym socjalizmie i jedyności Zagłady”. Dwa wydarzenia będące tematem tego spotkania – Ludobójstwo Ormian i Rzeź Wołyńska dokładnie spełniają warunki ujęte w tym tekście. Mimo, że te dwie zbrodnie zostały dokonane w innym czasie, miejscu i przez innych ludzi, łączy je zaskakująco wiele cech. Do obu ludobójstw doprowadziła skrajna ideologia, obie zbrodnie miały podłoże narodowościowo-religijne, w obu przypadkach oprawcy prześcigali się w swym okrucieństwie. Również i w jednym, i w drugim przypadku mordercy nie zostali osądzeni, a ich potomkowie nie znają pojęcia skruchy. Niedawno obchodzona setna rocznica ludobójstwa Ormian i ostatnie wydarzenia na Ukrainie, zmierzające do prawnej gloryfikacji zbrodniarzy, każą nam ponownie pochylić się nad tragiczną historią. Krótkie biogramy prelegentów:
Dr Lucyna Kulińska – jest historykiem specjalizującym się w tematyce najnowszych stosunków polsko-ukraińskich oraz dziejów polskiego ruchu narodowego. Obroniła doktorat w 1997 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie pracuje na Wydziale Humanistycznym Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie wykłada zagadnienia z zakresu stosunków międzynarodowych. Jest autorką kilkunastu książek, m. in. czterotomowej publikacji Dzieci Kresów, zawierającej wspomnienia dziecięcych świadków Rzezi Wołyńskiej oraz opracowania pt. Działalność terrorystyczna i sabotażowa nacjonalistycznych organizacji ukraińskich w Polsce w latach 1922-1939 – jak dotąd, jedynej polskiej pracy naukowej na ten temat. Za działalność na rzecz upamiętnienia ofiar ludobójstwa dr Lucyna Kulińska została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski – jest duchownym katolickim obrządku rzymskiego i ormiańskiego, od lat zaangażowanym w upamiętnienie ofiar ludobójstwa Ormian i ludobójstwa wołyńsko-galicyjskiego. W 1983 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W czasach PRL-u był aktywnym uczestnikiem opozycji antykomunistycznej, represjonowanym przez Służbę Bezpieczeństwa. Autor takich publikacji, jak Przemilczane ludobójstwo i Nie zapomnij o Kresach. Oprócz aktywności historyczno-publicystyczne
Proj. plakatu: Konrad Siembiga NZS UJ, 2015.
————————
Zapraszam jak co roku na Dzień Drukarza. Wieńce i kwiaty, znicze i lampki. Modlitwa za kolegów i przyjaciół, którzy odeszli na Wieczną Wartę. Krótka chwila zadumy – tyle. Czy to zbyt dużo? Poniżej zamieszczam kilka krótkich notek, które mam nadzieję jednym przypomną, a innych pobudzą do zadumy.
Piątek, 29 maja, g. 18.00 – Pomnik Prasy Niezależnej na os. Szklane Domy w Krakowie-Nowej Hucie (przed kościołem Matki Bożej Częstochowskiej).
EUGENIUSZ BYCHAWSKI – aresztowany 12 października 1982 r. za drukowanie i kolportaż nielegalnych pism. Ciężko pobity na komendzie podczas przesłuchania, stracił słuch. Zmarł w 1984 r.
ANTONI ROSZAK „Wujek” – Poeta, jeden z pierwszych w Polsce drukarzy podziemnych (NOW-a, „Biuletyn Dolnośląski”…), drukarz wrocławskiej „Solidarności”, człowiek wolny. Urodzony w roku 1945 w Dachau. Odznaczony przez prezydenta Polski Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
dr ANDRZEJ MAZURKIEWICZ – Od 1981 r. w KPN. Działał w strukturach podziemnej KPN i „Solidarności”. Współwydawał prasę podziemną m.in. „Pobudka”, „Gazeta Polska KPN”, „Czarno na Białym” i inne.
ANDRZEJ BUTKIEWICZ – był odważnym działaczem Wolnych Związków Zawodowych przed Sierpniem 1980 r. i za tę działalność usunięto go ze studiów. W Sierpniu zorganizował Wolną Drukarnię Stoczni Gdynia, a następnie kierował drukarnią gdańskiej „Solidarności” – niezwykle twórczo i ofiarnie.
ANTONI NIKODEM POSPIESZALSKI – dziennikarz, eseista i filozof. Cichociemny, konspirator, więzień sowiecki, współpracownik paryskiej „Kultury”.