Przed dworem w Radwanowicach, głównym budynkiem Fundacji im. Brata Alberta, stanęła Betlejemska Szopka zbudowana przez niepełnosprawnych podopiecznych. Z drewnianymi figurami i żywym Dzieciątkiem Jezus, którego na kilka chwil odegrała maleńka Nadia, córka Magdy, jednej w wychowawczyń Schroniska dla Niepełnosprawnych. Niemowlę nie płakało ani razu, ale warto zanucić: „Lulajże, Jezuniu, moja perełko
Lulaj, ulubione me pieścidełko.
Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj,
A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj.”.
A szczęśliwej mamie życzmy – „W każdym kątku po dzieciątku”.
