OPERACJA „WISŁA” ZAKOŃCZYŁA LUDOBÓJSTWO POLAKÓW
Oczekujemy anulowania uchwały Senatu w sprawie Operacji „Wisła”

STANOWISKO FORUM MYŚLI POLSKIEJ

W kwietniu 2017 roku mija 70-ta rocznica tzw. Operacji „Wisła”. Operacja ta miała na celu powstrzymanie terroru ukraińskich szowinistów na południowo-wschodnich terenach polskiego państwa. Operacja „Wisła” była wymuszona na ówczesnej polskiej administracji przez nieustanny terror stosowany po wojnie przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińską Powstańczą Armię. Obejmował on głównie tereny dzisiejszego województwa Lubelskiego, Podkarpackiego i Małopolskiego. Kategorycznie potępiamy totalitaryzm komunistyczny, lecz stajemy w obronie polskiej ludności, poddawanej w latach 1944-147 ciągłym prześladowaniom, nękaniom i mordowaniu przez bandy upowskie. Pozostała na obszarze RP ponad stutysięczna mniejszość ukraińska i łemkowska stanowiła dla OUN i UPA silne zaplecze, powodując destabilizację kilkunastu powiatów.

 
Podstawowym celem przemieszczenia ludności ukraińskiej na Ziemie Zachodnie było uwolnienie się od nieustających aktów agresji i terroru OUN i UPA, mających w tej ludności silne zaplecze materialne i logistyczne. Przesiedlenie na tereny zachodnie spowodowało, iż przesiedleńcy znaleźli gospodarstwa o znacznie wyższym standardzie cywilizacyjnym niż mieli dotychczas. Przemieszczenie doprowadziło też do zniszczenia zbrojnego banderowskiego podziemia i ustabilizowania dramatycznej sytuacji na dużej części terytorium Polski. Głównym celem tej operacji było objęcie opieką terroryzowanej przez bandy UPA ludności polskiej. Poprzez wyeliminowanie zaplecza logistycznego UPA, mordy na Polakach ustały. Groźny ukraiński terror się skończył. A UPA ponosi całkowitą odpowiedzialność za konsekwencje tej operacji, ponieważ zmusiła Państwo Polskie do jej przeprowadzenia. Działania band OUN- UPA ułatwiały także nowym komunistycznym władzom likwidację polskiego podziemia niepodległościowego.

 
Operacja „Wisła” miała pełne przyzwolenie moralne i akceptację społeczeństwa polskiego, jako jedyny skuteczny środek do zakończenia dalszego przelewania polskiej krwi. Ludność ukraińska zapewniała zaopatrzenie band UPA w żywność, zakwaterowanie i wywiad. UPA zastraszała, okradała i mordowała ludność polską. Tworzyła w leśnych ostępach bunkry, magazyny amunicji i broni, bazy szkoleniowe, placówki medyczne, szkoły oficerskie i ośrodki mobilizacyjne. Dokonywała pogromów w Baligrodzie, Lutowiskach, w leśniczówce Muczne, w Myczkowcach, Cisnej i Solinie i w innych miejscowościach, mordując Polaków przy pomocy siekier, wideł i kos. To była bezpośrednia kontynuacja eksterminacji Polaków poprzez ludobójstwo dokonane na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej w latach 1939-45.

 
Oddziały UPA były, wedle badań historyków, wspomagane przez władze sowieckie w broń, amunicję i wyżywienie. Celem bojówek terrorystycznych było wyniszczenie elementu polskiego aż po San, palenie polskich wsi i opanowanie Przemyśla, a w drugim etapie tzw. oczyszczenie całego terenu aż po Rzeszów, dokąd sięgały plany budowy „Wielkiej Ukrainy”. Chodziło o realizację hasła: „(…) jak najwięcej Polaków wymordować, jak najwięcej spalić wsi, by Polska już nie była w stanie objąć w posiadanie swoich terytoriów”(…) Operacja „Wisła” zakończyła ukraiński terror i ludobójstwo Polaków.
Oczekujemy anulowania uchwały Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 sierpnia 1990 r. w sprawie Operacji „Wisła”, jako uchwały wymuszonej na senatorach. Potępiamy stanowisko Ośrodka Studiów Wschodnich, który w swoich dokumentach używa wobec Kresowian obraźliwego pojęcia „organizacje kresowiackie”. Protestujemy przeciwko ogłoszeniu przez Radę Obwodową Wołynia roku 2017 rokiem UPA. To hańba, iż mordercy Polaków, staną się oficjalnie bohaterami i otrzymają specjalne dodatki do emerytur, czyli nagrody za rzeź naszych rodaków.

 
Podzielamy stanowisko MSW wyrażone w Sejmie przez ministra Błaszczaka, dotyczące niedofinansowywania organizowanych przez środowiska ukraińskie uroczystości związanych z operacją „Wisła”. Rząd ukraiński nigdy nie wspomagał finansowo upamiętniania ofiar ludobójstwa na Kresach.

FORUM MYŚLI POLSKIEJ
Konwent Założycielski
Prof. Jerzy Robert Nowak –historyk, publicysta, przewodniczący
Prof. Tadeusz Marczak – historyk, publicysta
Dr Józef Osada – matematyk, działacz społeczny
Red. Stanisław Srokowski –pisarz, publicysta, rzecznik
Inż. Stanisław Żytecki, AK – działacz społeczny, sprawy organizacyjne
Członkowie:
Lech Jęczmyk – poeta, tłumacz
Red. Mirosław Kokoszkiewicz – publicysta, pisarz
Prof. Henryka Kramarz – historyk, eseistka
Dr Lucyna Kulińska – historyk, publicystka
Mirosław Majkowski – działacz społeczny, animator kultury
Mec. Stanisław Andrzej Potycz – działacz katolicki, publicysta
Maria Pyż – redaktorka polskiego radia we Lwowie, publicystka
Małgorzata Sołtysiak – katolicka działaczka społeczna, publicystka
Prof. Jan Wawrzyńczyk – językoznawca, rusycysta, polonista
Jerzy Zalewski – reżyser, pisarz, publicysta
Dr hab. Andrzej Zapałowski – historyk, publicysta
Ks. prof. Zygmunt Zieliński – historyk, publicysta
Tomasz Żak – reżyser teatralny, pisarz, publicysta