Mój Ojciec, Jan Zaleski, urodził się one 15 stycznia 1926 r. w Mnasterzyskach w powiecie Buczacz na Tarnopolszczyźnie. Mieszkał w osadzie Dębowica, należącej do parafii Korościatyn, gdzie został ochrzczony. W listopadzie 1945 r. został wraz rodziną wypędzony z rodzinnych stron i po wiele dramatycznych wydarzeniach znalazł się Zakładzie Wychowawczym w Krzeszowicach, a następnie w Krakowie, gdzie po ślubie z moją Mamą, Teresą Isakowicz, mieszkał do końca życia. Tutaj skończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie pracował jako docent i kierownik katedry Języka Polskiego na Wyższej Szkole Pedagogicznej.
Jego ojcem był Jan Zaleski „Śmigli” (1907 – 1945), rodem z Korościatyna, syn Antoniego „Hundera” i Antoniny z domu Jarosz, który jako żołnierz 48 pułku piechoty ze Stanisławowa walczył w Kampanii Wrześniowej. W 1944 r. został przymusowo wcielony do Armii Czerwonej, ginąc w stopniu plutonowego 9 kwietnia 1945 r. na przedpolach Wiednia. Tam też jest pochowany we wspólnej mogile.
Matką była Rozalia z Muraszków (1900 – 1977), rodem także z Korościatyna, córka Jana „Cisara” i Marii ze Steingierskich, którzy byli całkowicie spolonizowaną rodziną niemiecką. Pochowana jest ona na cmentarzu w Chojnowie k. Legnicy.
Ojciec miał siostrę Wandę (po mężu Boruszewska, mieszka w Dzierżoniowie), brata Zbigniewa Zdzisława (używał drugiego imienia, pochowany jest w Legnicy) oraz trzech młodszych braci, którzy w czasie wojny zmarli w dzieciństwie. Jego liczni krewni z rodziny Zaleskich i Muraszków są rozsypani po całym Dolnym Śląsku i Ziemi Lubuskiej.