Informacja Radia Watykańskiego i KAI
Trzyletnie zawieszenie Kościoła episkopalnego w Stanach Zjednoczonych w prawach członkowskich Wspólnoty Anglikańskiej to główne postanowienie, podjęte przez uczestników zakończonego 15 stycznia 19. spotkania prymasów Wspólnoty. Obradowali oni w dniach od 11 bm. na zaproszenie swego honorowego zwierzchnika, arcybiskupa Justina Welby’ego w jego siedzibie w katedrze w Canterbury w hrabstwie Kent w południowo-wschodniej Anglii. Obecnie światowa Wspólnota Anglikańska dzieli się na 38 prowincji w 165 krajach i liczy ponad 80 mln wiernych.
Decyzję w sprawie Kościoła episkopalnego – amerykańskiej gałęzi anglikanizmu – podjęto ze względu na dokonujące się w niej liczne działania kontrowersyjne, np. w 2003 sakrę biskupią przyjął tam pastor deklarujący publicznie, że żyje w związku homoseksualnym i w tym celu porzucił żonę i dzieci. Komunikat wydany na zakończenie obrad, stwierdza, że Kościół episkopalny wprowadził zmiany w pojmowaniu małżeństwa, które w zasadniczy sposób oddaliły się od nauczania głoszonego przez większość anglikańskich prowincji kościelnych na świecie. Prymasi przypomnieli, że w świetle Pisma Świętego Kościół naucza, iż małżeństwo jest wiernym i dozgonnym związkiem mężczyzny i kobiety. Zawieszenie Kościoła episkopalnego w prawach oznacza, że przez najbliższe trzy lata jego przedstawiciele nie będą mogli oficjalnie reprezentować anglikanizmu w organizacjach ekumenicznych i międzyreligijnych. Nie będą też uczestniczyć w podejmowaniu decyzji na spotkaniach reprezentantów całej Wspólnoty Anglikańskiej. A przed upływem trzech lat, w roku 2018, ma się odbyć anglikańska konferencja w Lambeth. Jednocześnie powołali specjalną komisję, która ma pracować nad przywróceniem lepszych stosunków między Kościołami anglikańskimi. Należy jednak pamiętać, że prymasi, czyli zwierzchnicy 38 prowincji narodowych, na jakie dzieli się obecnie światowa Wspólnota Anglikańska, nie mają uprawnień do podejmowania i wydawania wiążących wszystkich członków postanowień czy decyzji. Ich działania ograniczają się jedynie do rozważań teologicznych i duszpasterskich.
Inne omawiane tam zagadnienia to m.in. przyszłość Wspólnoty, zachowanie w niej jedności oraz dochowanie wierności Chrystusowemu wezwaniu do głoszenia Ewangelii w różnych kontekstach kulturowych, w jakich działają anglikanie. Przez cały czas zjazdu prymasów w katedrze kanterberyjskiej znajdował się wypożyczony z klasztoru benedyktyńskiego w Rzymie pastorał św. Grzegorza Wielkiego (590-604) i jego Ewangeliarz, który podarował on św. Augustynowi, gdy w 597 wysłał go z misją na Wyspy Brytyjskie i który został później pierwszym arcybiskupem Canterbury. O ile Ewangeliarz przebywa na stałe w Anglii – na uniwersytecie w Cambridge, o tyle pastorał św. Grzegorza jest przechowywany w Rzymie, w klasztorze św. Grzegorza na wzgórzu Celius. Na wypożyczenie tej cennej relikwii z końca VI w. musiała wydać zgodę Stolica Apostolska. Uczyniono to chętnie „na znak duchowych więzi, jakie łączą oba Kościoły” – napisał kard. Gianfranco Ravasi, który w imieniu Watykanu upoważnił do wypożyczenia relikwii. Pastorał powróci do Rzymu 18 stycznia, na rozpoczęcie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan.
Dominik Chmielewski, kg (KAI/RV) / Canterbury
