Informuję, że 26 lipca br. w Legnicy w wieku prawie 98 lat zmarł pan Emil Hlib – rodowity lwowiak, autor książek o Lwowie – dwóch tomów pt. „Moje chodzenie po Lwowie” oraz wydawca dwóch tomików piosenek lwowskich i kresowych, do których materiały zbierał przez pół wieku.
We Lwowie uczęszczał do Konserwatorium Muzycznego. Grał w orkiestrze tramwajowej, w 1938 r. brał udział jako muzyk w pogrzebie ostatniego arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza.
Po II wojnie światowej w Legnicy, gdzie był współzałożycielem oddziału Towarzystwa Przyjaciół Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Uhonorowany odznaką Zasłużony dla Legnicy.
Żył Lwowem. Dopóki zdrowie mu pozwalało, co roku jeździł latem na miesiąc do rodzinnego miasta.
Pogrzeb śp. Emila Hliba odbędzie się w piątek na Cmentarzu Komunalnym w Legnicy przy ul. Wrocławskiej. Msza św. pogrzebowa w kaplicy na cmentarzu o godz. 11.30.
Wieczne odpoczywanie racz mu dać Panie!
Krzysztof Janiga
Piosenki lwowskie i biesiadne. Domowe muzykowanie
Tom II — zebrał i opracował Emil Hlib
Drukarnia VIDER, Radwanice koło Wrocławia, s. 311.
W „Roczniku Lwowskim 2005″ przedstawiłem czytelnikom wydany w roku 2004 śpiewnik opracowany przez Emila Hliba pt. „Piosenki lwowskie i kresowe”. Minęły dwa lata i oto ukazał się drugi tom tej publikacji, obejmujący 220 piosenek.
Kryteria doboru materiałów do tomu drugiego różnią się zasadniczo od tych, którymi kierował się autor w części pierwszej. O ile bowiem w śpiewniku wydanym w 2004 r. zdecydowanie dominowały piosenki typowo lwowskie, o tyle w części drugiej opublikowanej w roku 2006 stanowią one już tylko około 20 procent całości. Przyczyny tego stanu rzeczy możemy się domyślać: przygotowując materiały do tomu drugiego autor chciał pokazać, że w rozśpiewanym i kochającym muzykę przedwojennym Lwowie popularność zyskiwały nie tylko piosenki sensu stricte lwowskie (czyli takie, których tematem jest Miasto nad Pełtwią, jego mieszkańcy i charakterystyczne realia), ale również inne szlagiery polskie i zagraniczne, z natury rzeczy nie mające żadnych cech „lwowskości”.
Znaczna część utworów zamieszczonych w drugim tomie śpiewnika powstała w czasie II wojny światowej i w okresie powojennym. Również i w tym materiale piosenki o typowo lwowskim charakterze stanowią mniejszość.
Przynależność gatunkowa i tematyka utworów zgromadzonych przez Emila Hliba jest bardzo różnorodna. Znajdziemy tu więc piosenki estradowe, kabaretowe, biesiadne, miłosne, żołnierskie a także pieśni religijne, bogato reprezentowana jest też twórczość typowo folklorystyczna (przykładem są tu np. tak charakterystyczne dla Lwowa piosenki uliczne, najczęściej anonimowe i tworzone w bałaku). Autor umieścił też w drugim tomie śpiewnika około dwudziestu ludowych piosenek ukraińskich.
Łączna objętość obu tomów śpiewnika Emila Hliba to prawie 650 stron druku. Autor zbierał piosenki do tej publikacji przez kilkadziesiąt lat. Istnieje duże prawdopodobieństwo, iż znacząca część zamieszczonych w niej utworów to pierwodruki, które tylko dzięki szlachetnej pasji zbierackiej autora zostały utrwalone w druku i w ten sposób ocalone od zapomnienia.
Śpiewnik ten, obejmujący w znacznej większości utwory twórców polskich, ma dużą wartość dokumentacyjną, zawiera bowiem nie tylko teksty utworów, ale również ich zapis nutowy. Z pewnością zainteresuje on nie tylko amatorów — miłośników piosenki, ale także muzykologów zajmujących się profesjonalnie badaniami nad tym gatunkiem twórczości.
Andrzej Mierzejewski
=
