Refleksja na temat grzechów kapłańskich na przykładzie dwóch apostołów – Judasza i św. Piotra. Obaj w chwili próby zdradzili Jezusa. Pierwszy, choć szybko zrozumiał swój błąd, to jednak nie przeprosił Jezusa i popełnił kolejny grzech śmiertelny. Drugi natomiast szczerze żałował i uzyskał przebaczenie. Co więcej, został mianowany pierwszy papieżem. Gdyby Judasz też wyznał swój grzech i prosił o przebaczenie, to czy Jezus przejąłby go z powrotem? Z pewnością tak.
Dlatego też ci kapłani, którzy dopuścili się niegodziwości, a którzy chcą się szczerze nawrócić, winni wyznać winy, prosić o przebaczenie i przyjąć karę z rąk władz tak kościelnych, jak świeckich. W tym kontekście widać wyraźnie, że drogo trzech fikcyjnych bohaterów film „Kler”, z których jeden porzuca sutannę, drugi robi karierę, szantażując arcybiskupa kompromitującymi go kasetami video, a trzeci dokonuje teatralnego samobójstwa, – nie prowadzą do oczyszczenia, ale do jeszcze większego zatracania.
