Polecam pierwsze wydanie „Wierszy zebranych” Zygmunta Jana Rumla, poety i oficera Batalionów Chłopskich, rozerwanego końmi w przededniu „Krwawej Niedzieli” na Wołyniu przez ludobójców z UPA. Scenę tę bardzo realistycznie ukazał Wojciech Smarzowski w filmie „Wołyń”.
Wydanie to ukazało się w tym miesiącu nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego.
Państwowy Instytut Wydawniczy
3 kwietnia o 13:04 ·
„Rumel to fenomen, Rumel to wskrzesiciel żywej mowy hibernującej w tradycjach literackich, zwłaszcza tych romantycznych oraz neoromantycznych. Parafrazując wersety XIX-wiecznej mowy poetyckiej, omija zawsze pułapki epigonizmu, jak gdyby twórczo przezwyciężając Bloomowski lęk przed wpływem. Jego wiersz „Dramat” to odpowiedź na konkretny wiersz Norwida pt. „Specjalności”, jego wiersz „Pogrzeb pięciu poległych” jest parafrazą Norwidowskiego „Bema pamięci żałobnego-rapsodu”
przeniesionego w realia manifestacji warszawskich 1861. Trudno o większą intertekstualną samoświadomość. Wszystkiemu temu towarzyszy zaś hiperkreacyjność manifestująca się zawsze prowokacyjną eksplozją sensu: w wierszu „Czachowski” historia sandomierskiego namiestnika powstania styczniowego opowiedziana zostaje językiem Leśmianowskiego wiersza „W malinowym chruśniaku”, w wierszu „Pieśń” z kolei Rumel wprowadza w tle patetycznej apostrofy nastrój Gołodomoru, ukraińskiego Wielkiego Głodu z lat 1932 – 1933.”
Karol Samsel
„Wiersze zebrane” już w naszym sklepie
Zygmunt Jan Rumel (1915 – 1943) – poeta, absolwent Liceum Krzemienieckiego, student polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, w lipcu 1939 roku uzyskał stopień kaprala podchorążego rezerwy. W trakcie wojny emisariusz Batalionów Chłopskich na Wołyń. Na początku roku 1943 otrzymał nominację na stanowisko dowódcy VIII okręgu Batalionów Chłopskich w Wołyniu, gdzie organizował bazy samoobrony i działania partyzanckie. Zginął najprawdopodobniej rozerwany końmi w okolicach
wsi Kustycze przez Ukraińską Powstańczą Armię (UPA) w nocy z 10 na 11 lipca.
Projekt okładki: Mimi Wasilewska.
