OŚWIADCZENIE
w sprawie organizacji obchodów 14 czerwca – 76. rocznicy deportacji do KL Auschwitz pierwszego transportu polskich więźniów politycznych i Narodowego Dnia Pamięci Ofiar Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady
Oświęcim, 02 czerwca 2016 roku
Pomimo, że Chrześcijańskie Stowarzyszenie Rodzin Oświęcimskich, z woli byłych więźniów wyrażonej w sposób formalny i symboliczny, było inicjatorem obchodów 14 czerwca tj. deportacji do KL Auschwitz pierwszego transportu polskich więźniów politycznych i Narodowego Dnia Pamięci Polskich Ofiar Niemieckich Obozów Koncentracyjnych, od 1999r. główny ich organizator, pomimo podejmowanych przez Zarząd od stycznia br. usilnych prób doprowadzenia do rozmów z Ministrem Kultury i Dyrekcją Muzeum na temat kształtu i przyszłości obchodów 14 czerwca (apelowaliśmy o wspólną organizację tegorocznych obchodów) – decyzją ww. podjętą bez uprzedzenia i udziału przedstawicieli ChSRO (przy mobilizacji różnych instytucji czynników społecznych, między innymi również tych co nie mieli nic lub bardzo niewiele wspólnego z obchodami lub je wręcz bojkotowali) – nie podjęto rozmów i tym samym wykluczono ChSRO z grona współorganizatorów i z współdecydowania o kształcie obchodów 14 czerwca.
Ostatnie decyzje administracyjne Dyrekcji Muzeum (wyznaczenie „strefy ciszy” bez merytorycznego uzasadnienia i w naszej opinii podjęte z przekroczeniem kompetencji) zakazują, zabierania głosu spod Ściany Śmierci przez byłych więźniów i ich krewnych, a także odgrywania Hymnu Polski. Oczekiwania dotyczące obchodów byłych więźniów i ich rodzin uczestniczących od 17 lat w uroczystościach, tj. aby obchody odbywały się zawsze w dniu 14 czerwca, miały charakter państwowy i były objęte patronatem Prezydenta RP czy np. Ministra Kultury, aby ich kulminacja była na dziedzińcu Bloku 11 i pod Ścianą Śmierci oraz aby ich przesłanie nawiązywało do tradycji rozpoczętej jeszcze przez „pierwszotransportowców” w okresie funkcjonowania obozu – de facto nie spotkały się z żadnym merytorycznym odniesieniem. Co w połączeniu z ostracyzmem jaki spotkał w ostatnim okresie …? ChSRO (np. brak odpowiedzi Prezydenta RP ws. objęcia obchodów 14 czerwca patronatem, brak odpowiedzi Marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego ws. przywrócenia dniu 14 czerwca pierwotnie postulowaną nazwę „Narodowy Dzień Pamięci Polskich Ofiar Nazistowskich Niemieckich Obozów Koncentracyjnych”, brak odpowiedzi wojewody małopolskiego ws. Lagerhaus i utworzenia Muzeum o mieszkańcach niosących zza drutów pomoc więźniom KL Auschwitz) – w sposób oczywisty uniemożliwiło organizację przez ChSRO tegorocznych obchodów 14 czerwca – bez uniknięcia skandalu.
Zarząd ChSRO kierując się odpowiedzialnością i szacunkiem dla ofiar tego miejsca: Żydów, Polaków, Romów i jeńców sowieckich oraz innych, miejsc nierozerwalnie związanych z martyrologią Polaków, w tym roku ograniczy się do złożenia w dniu 14 czerwca około godz. 1130 kwiatów pod Ścianą Śmierci i Tablicą ufundowaną przez stowarzyszenie upamiętniającą pierwszy transport polskich więźniów politycznych do KL Auschwitz znajdującą się na historycznym budynku – miejscu przebywania więźniów z pierwszego transportu (obecnie siedziba PWSZ w Oświęcimiu).
Należy podkreślić – pomimo iż 18 letni dorobek ChSRO w zakresie stania na straży pamięci o Polakach w KL Auschwitz ChSRO, został zdeptany i zlekceważony przez obecnych decydentów – podstawowy cel byłych więźniów i ich spadkobierców, aby obchody 14 czerwca miały charakter państwowy został osiągnięty. Na koniec pragniemy przytoczyć prorocze słowa prof. Józefa Szajny (nr obozowy 18729) wyrażające obawy byłych więźniów, przez lata wspierających działania i inicjatywy ChSRO, cyt. „Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy. No widzi pan, no właśnie: póki my żyjemy…”.
Krzysztof Utkowski
W imieniu Zarządu ChSRO
